Mijn vader: kampslachtoffer en paranoïde narcist

Het duurde lang voordat ik een patroon zag in het levenslange gedrag van mijn vader, Eigenlijk vielen alle stukjes pas op hun plaats, toen hij overleden was en ik iets ging googlen op narcisme. Vooral zijn normeloosheid viel op, zijn arrogantie en onaantastbaarheid. Trump in de in de dop. “You can grab them them by the pussy”, en mijn vader maakte zich daaraan schuldig.

In de jaren zeventig deed hij dingen met jonge meisjes waarvoor hij in me-too-tijd de gevangenis zou zijn ingedraaid. Ook later deed hij plakkerig naar jonge vrouwen, altijd die “verdwaalde hand” op een bil, de goedbedoelde aai over de bol, de streling over de rug. Ik nam zelfs na de eeuwwisseling, toen hij al over de zeventig was, alleen een vriendin mee op bezoek, nadat ik hem gewaarschuwd had “zich te gedragen en zijn handen thuis te houden”. Wellicht overbodig, waant waarschijnlijk vond hij ze “te oud” of “te lelijk”.

Zakenman
Hij was zakenman die meerdere malen failliet ging en dacht milionair te zijn als hij weer boven Jan was: Trumpiaanse grootheidswaan. Hij leefde altijd op grote voet en deed honderdduizend dingen tegelijk, waardoor er weinig van de grond kwam. Zijn uitvindingen, waaronder een revolutionair waterfilter en een hydaulische cockpitsimulator kreeg hij nooit productierijp: anderen gingen met het ide en de opbrengsten aan de haal.

Boek en website
Gelukkig was ik zijn buitenechtelijke liedesbaby, zijn jongste, zijn enig gestudeerde kind, die nooit onder zijn kleinerende vaderschap geleden heeft. Toen hij ernstig dementerend werd, heb ik voor hen gezorgd en werd ik voor het eerst geconfronteerd met zijn uitvergrote slechte eigenschappen. Over deze man, vader en slachtoffer gaaat deze site en mijn boek.